Owalny plac otaczają drewniane dwu- trzypiętrowe domy z balkonami, galeryjkami, podcieniami. Centralny plac wysypany żółtym piaskiem, dokoła trybuny i bandy. Miasto szykuje się do tradycyjnej, dorocznej (zawsze w październiku) korridy.
Jako siedziba szejka i centrum administracyjne fort służył do 1970 roku. Później przez 10 lat był głównym komisariatem policji szejkanatu, oczywiście z lochami dla przestępców. Po czym na polecenie szejka powstało w nim w 1981 r. muzeum archeologiczne.
Murowany budynek w stylu rosyjskim ma dwukondygnacyjną galerię arkadową i pokryty jest blaszanym, zielonym dachem. Według legendy to tu mieszkał w latach 1706-07 rosyjski car Piotr I, gdy doglądał budowy twierdzy Pieczerskiej.
Centralnym punktem historycznej części Chebu jest rozległy rynek, jeden z najładniejszych w Czechach. Jego głównym atutem jest grupa średniowiecznych domów kupieckich nazywana Špaliček.
15 tysięcy żołnierzy Rzeczypospolitej broniło się przed stu, może stu dwudziestu tysiącami oblegających. W powieści na murach walczyli Wołodyjowski z Zagłobą, pan Longinus Podbipięta, który zginął idąc po pomoc. Był też z nimi Jan Skrzetuski...
W dworze mieści się prywatne Muzeum Kultury Szlacheckiej. Po muzeum oprowadza nas jego właściciel Andrzej Kołder. Opowiada historię tego miejsca i zabytku, zwraca uwagę na najważniejsze i najcenniejsze eksponaty.
Zachodnią pierzeję rynku zajmuje ratusz. To ładny biały budynek ze smukłą wieżą i arkadowymi podcieniami. Budynek jest repliką siedziby starosądeckich władz, której budowę zaczęto na początku XIX wieku. Po pożarze nigdy budowli nie dokończono.
Muzeum Podkarpackie najbardziej znane jest z unikatowej kolekcji lamp naftowych, ale to nie jedyne tutejsze skarby. Ekspozycje zaskakują różnorodnością, są zbiory archeologiczne, największa w Polsce kolekcja szkła artystycznego.
Dowiedziałam się, że najpierw była czarna izba, w której gotowano i spano. Biała izba pojawiła się wtedy, gdy komin wyprowadzono na zewnątrz i dym nie brudził ścian. Było to ważne, ponieważ kuracjuszy do Szczawnicy przybywało coraz więcej...
Kopalnia Węgla Kamiennego „Katowice” znajdująca się w centrum miasta, działała w latach 1823–1999. W lipcu 1999 po 176 latach zakończono eksploatację węgla. Obecnie na terenie kopalni znajduje się Katowicka Strefa Kultury.