Polska - zachodniopomorskie
Ostatnio dodane artykuły
Autorka: Anna Ochremiak

Wróg czai się już w krzakach. Będziemy strzelać. Będą strzelać do nas. Grozy dodaje sceneria: plac rozjechany na wszystkie strony, od miasta odgradza nas rząd budynków-widm, pozostałości poniemieckich i poradzieckich magazynów.

Autorka: Anna Ochremiak

Ci, którzy zameldowali się w pierwszej setce, z dumą podają swoje numery. Bo też Borne Sulinowo wraz z okolicą przyłączono do Polski w 1992 roku, kiedy opuścili bazę ostatni, już nie radzieccy, a rosyjscy żołnierze.

Autorka: Anna Ochremiak

W 1972 roku, w warszawskim kinie „Ochota” pokazywano krótki film o kilińszczakach. Była tam migawka z mszy polowej. – Ależ to mój tryptyk – rozległo się na sali. W ten sposób Jan Zamoyski dowiedział się, że jego ołtarz przetrwał wojnę.

Świnoujście ma odnowiony deptak: wybrukowany, z fontannami pośrodku. Przy eleganckim deptaku są stojaki na rowery. Na każdym z nich jest przedwojenne zdjęcie, pokazujące jak kiedyś wyglądało Świnoujście (Swinemünde). Ładnie.

Świnoujście leży na trzech dużych wyspach: Uznam, Wolin, Karsibór. W jego granicach administracyjnych znajduje się poza trzema zamieszkanymi – 41 małych, bezludnych wysp i wysepek. W tym "wyspiarskim" mieście jest tylko jeden most.

Kto pokona ponad 300 schodków, by wejść na galerię, zobaczy kawał wybrzeża z niemieckimi kurortami na zachodzie i Międzyzdroje, na tle wolińskiego klifu, na wschodzie. U stóp wieży port, z wielkimi machinami przeładunkowymi.

Przez kilka wieków Czaplinek i jego okolice należały do zakonów: templariuszy a później joannitów, a przez miasto biegł ważny handlowy „szlak solny” łączący Kołobrzeg z Wielkopolską. Miasto żyło w cieniu pobliskiego zamku w Drahimiu, obecnie na terenie Starego Drawska.

Po zamku pozostały jedynie ruiny. Wewnątrz zachował się zarys lochu, w którym w czasach joannickich była mennica. Fałszowano w niej pieniądze polskie, pomorskie, brandenburskie i krzyżackie...

W latach 1870-1907 Połczyn stał się znanym ośrodkiem leczenia borowiną – to wówczas powstały istniejące do dzisiaj sanatoria – i w 1920 otrzymał do nazwy dopełnienie: Zdrój. W 1930 roku Bad Polzin liczył tylko 1187 mieszkańców, a przyjmował 11 tys. kuracjuszy rocznie.

Na skraju cmentarza szczecińskiego powstaje od 2006 r. lapidarium. Z gaju urnowego pozostało niewiele, a cały ten obszar niemal w stu procentach został zniszczony lub uległ naturalnej degradacji przemijania...

Wszystkie materiały zamieszczone na naszym portalu chronione są prawem autorskim. Możesz skopiować je na własny użytek.
Jeśli chcesz rozpowszechniać je dla zysku bez zgody redakcji i autora – szukaj adwokata!