Przy skrzyżowaniu tych ulic znajdował się pałacowy dziedziniec zwany perystylem. Była to część budowli przeznaczona do publicznych wystąpień. Dziś też się takie odbywają o godzinie 12. Na perystyl wchodzi Dioklecjan i przemawia?
Umieszczenie tej wsi na transgranicznym szlaku rowerowym może przyczynić się do zwiększenia liczby gości. A magnesem dla nich stanie się tutejszy kościół, uważany za najpiękniejszy późnobarokowy na Białorusi.
Na wysokim, lewym brzegu zakola rzeki wznosi się wieś Liszkawa, po litewsku Liškiava. Do około 1800 roku miasto, obecnie coraz bardziej wyludniająca się wioska, z chałupami zamienianymi w dacze.
Północną pierzeję Majdanu zajmuje gmach dawnej trójnawowej, barokowej kolegiaty, sanktuarium rodu Potockich. To w tej świątyni Henryk Sienkiewicz umieścił scenę pogrzebu pułkownika Michała Wołodyjowskiego.
Kościół pod wezwaniem św. Jerzego pojawił się już w 1234 r., a obecna budowla pochodzi z drugiej połowy XV w., ze zmianami – co naturalne - wprowadzanymi przez wieki.
W mieście nie ma nadzwyczajnych zabytków, ale ładny i uporządkowany rynek zachęca, by przysiąśc przy nim na chwilę. Rozległy plac został wytyczony w XIII wieku, a jego zabudowa pochodzi z XIX-XX wieku.
Po nalocie Frauenkirche stała nietknięta wśród ruin i szalejącego pożaru. Po dwóch dniach, gdy drewniane wyposażenie kościoła stanęło w ogniu, a wysoka temperatura osłabiła kamienne filary, kopuła się zawaliła...
Dzieje tego miejsca sięgają 800 lat. Wówczas do doliny rzeczki Salaški przybyło pierwszych 12 mnichów cysterskich, aby wybudować swój klasztor, do którego od stuleci pielgrzymują tysiące wiernych.
Kościół św. Marcina, a obok niego pałac prepozytów i siedzibę opactwa oraz kapituły, jak również pierwsze domy kanoników, wzniesiono zapewne już w XIII w. Dopiero jednak w 1776 roku świątynię podniesiono do rangi katedry...
W miasteczku zachował się jego średniowieczny układ przestrzenny z placem – ulicą z mieszczańskimi kamieniczkami. W 1948 roku przyłączono do niego, na prawach dzielnicy, Kapitułę Spiską.
