Przy głównej ulicy stoi piękny minaret meczetu Kutubijja. Niestety, wchodzić do niego nie wolno. To jedna z najważniejszych i najwspanialszych budowli w architekturze islamu.
Z zewnątrz monastyr wygląda tak jak i inne, tylko jest malutki. Po schodach wchodzi się do murowanego budynku, a tu czeka turystę zaskoczenie. W przedsionku jest wejście do jaskini: korytarz i trzy komory...
Ot, krajoznawcza ciekawostka. W podziemiach tego kościoła spoczywa pułkownik Jan Kozietulski, dowódca szarży polskich szwoleżerów w wąwozie Somosierra podczas kampanii Napoleona w Hiszpanii.
Trafiłam do kościoła pod wezwaniem św. Wojciecha Biskupa i Męczennika w Lewiczynie, gdzie znajduje się Sanktuarium Matki Bożej Lewiczyńskiej, Pocieszycielki Strapionych, Pani Ziemi Grójeckiej. Straż przy Grobie trzymali strażacy w galowych mundurach.
Trafiłam tu w Wielką Sobotę, a kluczem jaki mnie tu przywiódł było zwiedzanie instalacji Grobów Pańskich w wiejskich kościółkach i oglądanie straży. Tu wartę honorową trzymali strażacy, w galowych mundurach, w rogatywkach, z toporkami na ramionach.
To w tym mieście, w mieszkaniu piwowara – dzierżawcy tego browaru Franciszka Smetany, 2 marca 1824 roku urodził się jego syn Bedřich (czeska wersja imienia Fryderyk) Smetana, późniejszy sławny kompozytor epoki romantyzmu.
Zachowane zabytki z minionych wieków znajdują się w otoczonej murami medynie – marrakeskiej starówce, wpisanej w 1985 r. na listę dziedzictwa UNESCO. Dodatkowo wpisano na nią osobno także położony w niej centralnie plac Jemaa el-Fna. Miejsce niezbyt ciekawe za dnia, ożywające w nocy.
W historii Czarnogóry monastyr pełnił ważną rolę. Był ukryty pośród gór, bo przecież nie było tu drogi. Zbierały się tu sejmiki i posiedzenia klanowe. Na nich podejmowano strategiczne decyzje dotyczące kraju.
To jedyna Kaplica Czaszek w Polsce i jedna z trzech w Europie. Pozostałe znajdują się w Czechach: w Kutnej Horze (Kutná Hora) i Mielniku (Mělník). Nasza znajduje się w Kudowie Zdroju, w jej dzielnicy a dawnej wsi – Czermna.
To największa medresa, czyli szkoła koraniczna w Marrakeszu, a nawet w Maroku. Zbudowano ją w XIV wieku za czasów sułtana Abu al-Hasana. Dwa wieki później przebudowano. Przypomina o tym inskrypcja nad wejściem z datą 1564.
